"Lost" in de Kroondomeinen bij de Aardhuisweg

Zondag 26 augustus j.l. wilden we nog een keer de bloeiende heide zien. En nu niet op de fiets maar wandelend. We kozen voor een "paaltjes"route van 8,5 km in de Kroondomeinen bij de Aardhuisweg (richting Uddel) De auto op de daarvoor bestemde parkeerplaats gezet en op het informatiebord gekeken hoe de route liep. Ook hadden we de nieuwe kaart van de Kroondomeinen bij ons. De route was,volgens het infopaneel aangegeven met "blanco" paaltjes. De route lag aan de andere kant van de Aardhuisweg. We konden daar geen paaltje ontdekken in het hoge gras dus de route maar volgens de kaart opgepakt. Na een tijdje kwamen we het eerste paaltje tegen. Wel met de afgeschuinde "kale" kop de andere kant op. Niet getreurd. Lopen we hem toch andersom. Moet geen probleem zijn. Ettelijke paaltje verder komen we op een punt dat de route een lus maakt en een eindje verderop weer op hetzelfde pad uit moet komen. We gaan rechtsaf(daar nog wel een paaltje). Na ongeveer 10 meter gaat een weg rechtsaf en een schuin rechtdoor. Geen paaltje te vinden. We nemen het pad rechtsaf. Misschien buigt deze straks wel naar links. Niet dus. Volgens de kaart had dat alllang zo moeten zijn. We passeren een bord met een waarschuwing dat hier nog explosieven uit WOII liggen. Er wordt sterk afgeraden van de paden te gaan. Maar wat als het pad ineens ophoudt. We gaan richting een zanderig gedeelte. Misschien is dat wel het pad waarop we (veel) verder op de route uit moeten komen. Maar nee, het is een zandverstuivinkje.

Wel is er een voederplaats voor herten en varkens.





We gaan weer terug naar het punt van het laatst geziene paaltje. Daar gaan we het pad verder vervolgen naar het punt waar de lus weer op uit moet komen. Pakken we daar de route toch weer op. We kunnen dit punt echter niet vinden. Dan maar terug tot het grindpad die wij eerder op de route overgestoken zijn. Volgens de kaart moet deze later op de route weer worden overgestoken. We gaan naar links. En inderdaad komen we na een tijdje weer paaltjes tegen. Rusten eerst maar even uit van de inspanningen en drinken wat.



Vanaf daar geeft het volgen van de route geen problemen meer. Aan het eind zien we een paaltje in het hoge gras. Hier hadden we aan het begin langs gemoeten.
Als we weer bij de auto terug zijn hebben we, volgens mijn stappenteller,
11,8 km gewandeld. Het is wel een mooie route. We nemen ons voor hem nog eens te lopen en dan in de goede richting. Kunnen we ook zien waar het fout ging.